Jóestét !

Jóestét

wij zijn gearriveerd in Nyíregiháyá!

Sommige dingen zal ik halfgebakken vertellen, want ik probeer snel even een verhaaltje te vertellen, aangezien ik achter een laptop zit bij vreemde mensen thuis :P

Zaterdag begon mijn reis tegen half 5 richting Nijverdal waar Aniek me zou oppikken. Halverwege had ik de pech dat ik er uit gezet werd, doordat ik wel een kortingskaartje had, maar geen OV bij me had, dom, en die man was heeel erg chagerijnig en bokkig, naja, hij heeft me een boete bespaard. Alleen kwamen we daardoor een uur later dan verwacht in Düsseldorf

Gisterochtend moesten we om 4 uur opstaan om de taxi van half 5 te kunnen nemen. Aniek was iets over enthousiast:P om 3 uur werd ik wakker van haar, ze stond al onder de douche:P, had zich een uurtje vergist. Tegen 5 uur konden we inchecken op het vliegveld en om 9 uur stonden we in Boedhapest. Daar hadden we nog een paar uurtjes te vertoeven tot we de trein van half 3 moesten nemen naar Nzíregiháyá.

De trein bracht nog een paar probleempjes met zich mee, wij kunnen namelijk geen Hongaars:P Aniek had kaartjes via internet besteld en die moesten we op het station laten omzetten in tickets. De mevrouw bij het loket probeerde ons in Engels te vertellen waar we heen moesten, maar we konden het niet vinden. Er waren meer mensen die een poging deden, maar jah, domme toeristen :P uiteindelijk vonden we een mevrouw die engels kon. Zij heeft ons verder geholpen. In de trein zelf werken ze met genummerde zitplaatsen. Iedereen krijgt een zitplaats bij het kopen van het kaartje, mensen zaten op onse plek, dus wij ergens anders, uiteindelijk werden we weer naar onze oude plek gestuurd, maar die mensen weigerden weg te gaan. Bleek achteraf dat ze niet achteruit wouden rijden, dom, als we even logisch hadden na gedacht en het woordje nee in het hongaars kenden ...:P

Ik ben nog steeds bij gisteren... dus moet nu een beetje kort alles opschrijven :(

Gisteravond yijn we van het station opgehaald door 2 mannen en uit eten geweest. Daar hebben we al onze informatie gekregen, voor zover ze konden vertellen.

Best grappig, de man die ons een beetje op sleeptouw neemt woont zelf in het Hotel. Wij wonen daar nu ook voor 1ö weken, met iedere ochtend een ontbijtje dat klaar staat.

Ik moet nog wel even wennen aan hoe de mensen hier zijn. We worden als godinnen behandeld, ik krijg vreemde aanspraak van Hongaren, ze houden deuren voor vrouwen open, ik mag mijn eigen backpack niet dragen, kregen gister uitrusttijd (na 3 uur zitten in de trein) en ze lopen een stap harder wanneer je te vroeg voor het ontbijt verschijnt:P De mensen hier zijn super aardig en super lief voor alles en iedereen(vooral voor ons). Aniek en ik worden bijna overal bij voorgetrokken en de kinderen waar we vandaag mee optrokken hebben ons al veel Hongaarse woorden geleerd. Super leuk. We hebben nu een engels sprekende vrouw ontmoet, zij neemt ons op sleeptouw de komende week, en daar zitten we nu ook thuis op de computer. Zij kent nederlandse mensen, dus, wij leren haar nederlandse woorden en zij ons Hongaars. Moet ook wel, want dan kunnen we met meer mensen communiceren.

De komende week moeten we nog een beetje uitvinden hoe alles werkt en waar alles te vinden is, maar dat komt wel goed. We moeten de komende week mee lopen met een kamp, ZOO SULI, en zien zo een beetje de dierentuin en de verzorgers. Vandaag hebben we de giraffen gevoerd, leuk als je contact met de beesten hebt hier :P Ook mogen we bij trainingen aanwezig zijn en vandaag zagen we al een verzorger met een babyolifant stoeien, dus dat word leuk. Ja oma, we hebben contact met olifanten :P

Het zonnetje schijnt vollop en ik heb al gezien dat ik veel te warme kleren bij me heb, dus dat wordt shoppen! Ook is er een heerlijk meer aan de overkant van de weg (A)

Wij gaan hier een super mooie tijd tegemoet (vanavond worden we ook nog weer ergens mee naar toe genomen geloof ik) Alleen moeten we ook een keertje echt aan het werk, dat gebeurd nog niet echt. De grootste uitdaging op het moment is de communicatie.

Heel veel kusjes en groetjes daar!!

Mennem kell, dus tot de volgende keer

(dan is het bericht vast een beetje korter)