1000km>

14 juli

De eerste twee weken zitten erop (aan alle oma´s: we eten goed, we douchen elke dag, we wassen onze kleding om de 5/6 dagen en we smeren ons elke dag in bet zonnebrand).
Ik zit aan een prachtig meer in een ardennen achtige omgeving vlak bij Friesenbach met een heerlijke koude bitburgeer pils. Op deze tweede rustdag geniet ik van wat eendjes in het meer wiens rust word verstoord door een opblaaskussen voortgedreven door de wind, 5 meter daarachter zwemt een jongetje (dat Olaf heet, tenminste, dat is wat een vrouw die qua leeftijd zijn moeder kan zijn vanaf de zijkant in zijn richting schreewde) dat het kussen kennerlijk verloren is. Pas wanneer het kussen de kant heeft berijkt achterhaald Olaf het kussen. Olaf kan door de vermoedheid nog amper op het kussen komen. Wat mij weer aan het fietsen doet denken. Amai, ik ben natuurlijk best wel wat gewend qua fietsen, maar wat is dit ywaar! Nu yijn we natuurlijk met yijn tweeen aan het trappen op één fiets maar als je je bedenkt dat Tuck al meer dan twee keer zo zwaar is als mijn racefiets is het misschien voor te stellen hoe zwaar het omhoog trappen is. De dagen zijn langer en afstanden korten dan ik vooraf had gedacht.
Terwijl Olaf weer terug op yijn luchtkussen is geklommen en met een stevig tempo het meer over peddeld geniet ik nog even van mijn biertje en wel verdiende rustdag.... al zeg ik het zelf.

18 juli

Jaja, we zijn de 1000 km grens voorbij. In het Swarzwald tussen Baden-baden en freudenstad. Op dit moment zitten we op een camping in Horb am neckar waar ze internet hebben en god zij dank een tv waar ik straks een van de mooiste etappes van de tour kan kijken.

Een paar dagen terug kwamen we door Baden-baden heen, een prachtige stad met veel dure winkels, hotels en restaurants. De dure sportwagens en een enkele Hummer vliegen je om de oren. Op dat moment hadden we 90 kilometer gereden en we zagen op de kaart dat er in Baden-baden een camping moest zijn, we hebben twee uur rond gereden maar niets gevonden en bij de touristen informatie (dat overigens in een prachtig gebouw zit met een stuk of tien muurschilderingen van 5 bij 10 meter) vertelden ze ons dat er helemaal geen camping in de buurt is. Wij dus maar weer door gefietst. Op de weg de stad uit draai ik de tandem snel door het oranje stoplicht een bocht om, voor we het wisten reden we naar beneden een tunnel in. We konden niet naar links, niet naar rechts en terug ook niet want daar raasden de vrachtwagens en dure sportauto´s op ons af, het enige wat we konden doen (en denken) was FIETSEN FIETSEN FIETSEN. En dan kan je hard fietsen!! De tunnel bleek achteraf 3km te zijn. Eenmaal uit de tunnel keken we op een stadsplattegrond en bleek dat de tunnel ons weer naar de andere kant (waar we vandaan kwamen) van Baden-baden heeft gebracht. Toch maar even niet met de tunnel weer terug maar gewoon door het centrum. Aangekomen aan de rand van Baden-baden vroegen we twee mensen in welke richting een camping is, 11 km richting Sand. 11km later stopte de klim en hadden we 800 hoogte meters overwonnen :s. Gelukkig wel bij een camping. Met 111 km op de teller was het inmiddels ook al bijna acht uur en we haddden nog niets gegeten. De camping eigenaar vertelde dat er op een kwartier lopen een restaurant zit maar dat de keuken daar om half 9 dicht gaat.... Wij rennen! gelukkig gehaald, heerlijk gegeten en de witten wein en Swarywald Weizen smaken extra lekker na zo´n dag.

Vakantie tip:
Luxemburg -> Ongelovelijk wat een prachtig land met rotspartijen, wegen waar geen mens te bekennen is en rustique dorpjes met gezellige terasjes.

Bier tip:
La Choufe blond van de tap in de belgische ardennen, heerlijk vervrissend met het warme weer.
"bier magazine" heeft een WK pils met bierkenners gedaan. Daar heeft het duitse Bitburger gewonnen. Ik moet zeggen... het heeft me niet teleur gesteld.

HET Marloes moment tot nu:
Hoewel we in totaal best wat kilo`s bij ons hebben proberen we toch yo min mogelijk mee te nemen. Zo hebben we ongeveer 800 euro aan lichte, compacte matjes, slaapzakken en een tent uitgegeven. Toch vond Marloes het zonde om 10 KILO voer voor Tuck achter te laten. Gelukkig kwamen wetijdens de eerste etappe mijn ouders nog in Appelscha tegen zodat zij 8 kilo mee terug konden nemen.

Helaas is het niet mogelijk om foto´s op deze computer te zetten maar zodra we dat ergens kunnen doen zetten we ze erop.

Groetjes van ons hier uit